Üniversite okumak insanı olgunlaştırır mı? İnsanı ne olgunlaştırır?

Şu soruyu ve verilmiş yanıtları görünce yazma ihtiyacı hissettim... 

Sizce üniversite okumak hayat için yeterli midir? İnsanı, okumak mı hayat mı olgunlaştırır? 

Öncelikle bu soruya "okumak olgunlaştırmaz" yazanların büyük çoğunluğu ya okumamış ya da öğrenci. Yani zaten ya olgunlaşmamış ya da bu konuda bilgi sahibi olmalarına imkan olmayan insanlar. Tamamen, bilgi olmadan fikir sahibi olan bir millet olduğumuzu açıkça gösteriyor. 

Bence iyi bir üniversitede okumak (ki ülkemizde ODTÜ, İTÜ, Sabancı, Boğaziçi'nin bazı bölümleri ve Bilkent dünya sıralamalarına girebilen iyi üniversitelerdir) olgunluğun doruklarındaki hocalarla karşılaşmanızı sağlar. Onlardan olgunluk almak sizin inisiyatifinizdedir. Bu tür üniversitelerdeki ders programları ağırdır, bir sürü çok zeki öğrenciyle sürekli yarış halindesinizdir. Buralardan eşek çıkmaz.

Zaten Fuzuli'nin

"Mey biter saki kalır,
Her renk solar haki kalır.
Diploma insanın cehlini alsa da,
Hamurunda varsa eşeklik; baki kalır. "

dörtlüğü de ki o soruya yanıt yazanlar bunun aslının ne ve şairinin kim olduğunu bile bilmiyorlar, Fuzuli'nin zamanına göre değerlendirilmelidir. O zamanlarda okunacak pek bir şey yoktu, imam hatip ayarındaki bir medrese diplomasından bahsediliyor dörtlükte. Diploma bilim değil ilim diploması. Bence de Fuzuli haklı; eğer bir eşek imam hatip okursa eşekliğinden hiçbir şey kaybetmeden diplomasını alacaktır.

Onun yerine günümüz Türkiye'sinin elit üniversitelerinden birinde okursanız ders çalışırken bir nevi meditasyon yapmış, kendinizi dünyevi ihtiyaç ve ihtiraslardan soyutlamış olur ve eğer varsa eşekliğinizden tamamen kurtulmuş olursunuz. Yani bu gerçek üniversitelerin kaliteli bir bölümünde okumak insanı olgunlaştırır. Bilginin yüceliğini, bilginin sonsuzluğunu ve bu vesileyle kendi bilgisinin tüm bilginin yanında bir hiç olduğunu anlamış olan kişi olgunlaşmıştır. Bunu yaşamamış olanların anlayamayacağı bir kısım bu... 
Öncelikle gerçek bir üniversitede okumak insanı olgunlaştırır diyorum ama bunun yanında hayattaki bazı olaylar da insanı olgunlaştırır.

İlk olarak çocuk sahibi olmak olgunlaştırır. Kendi kanınızdan, canınızdan bir parçanın mutlak ve tüm sorumluluğunu üstlendiğinizde olgunlaşırsınız. Çocuğa sevgi vb tabii ki verirsiniz ama ona sınırlarını şefkatle göstermek ancak olgun bir egoyla olabilir ki bu da zaten otomatik olarak oluşur. 

Hayatta başınıza gelen kötü olaylar da sizi olgunlaştırabilir.
Babasız büyür kardeşlerinize rol modeli olmak hatta ailenin geçimini sağlamak zorunda kalırsanız olgunlaşırsınız. Yine başka çareniz kalmamıştır ve olgunlaşırsınız... 

Başınıza gelen kötü olaylar, kötü deneyimleriniz de sizi olgunlaştırabilir eğer o olayın üstüne çıkıp hayatın o kötü olaydan çok fazla olduğunu idrak edebilirseniz. Kayıplarınız sizi sertleştirebilir de ki buna olgunluk demiyorum, olgunlaştırabilir de. Tamamen sizin psikolojinize bağlıdır. Bir mafya babası gibi sertleşmiş olmak olgunluk değildir, ağır davranırsınız, size saygı da duyarlar ama o saygı zaten korkudur. Sertleşmiş, iyice egosu ortaya çıkmış, ne yapacağı bilinmez çocuk kişiliğinizden duyulan korkudur. Şefkat içermeyen olgunluk olgunluk değil bilakis egoist çocukluktur. 

Sadece çocuğunuz değil, insanların sorumluluğunu yüklenmek olgunlaştırır. İnsanların sorumluluğunu çalışanlarınız olduğunda almak zorunda kalırsınız. O durumda da çalışanlarınıza her ne kadar zaman zaman size kendinizden çok daha fazlasına mal oluyor olsalar da şefkatle yaklaşmak, onların egolarını yüceltmek, onları güvende hissettirmek zorundasınızdır. İster istemez olgunlaşırsınız.

Bir sanatçı zaten olgunlaşmak zorundadır, normal insanların ulaşamayacağı hassasiyetlere ulaşmanın bir de bedeli vardır. Zaman sanatçı için çok daha çabuk geçer ki gösterdiği hassaslık daha uzun zamana yayılıyor olsun. Bu da sanatçının ruhen normal insandan çok daha yaşlı olması sonucunu doğurur. Yaş da bir olgunluk getirir tabii ki ve sanatçı hem yaşama hassas dokunuşlarıyla hem de göreceli yaşıyla olgunlaşır. Sanatçı derken akil insan, pop ya da pavyon şarkıcısı, Ferhat Göçer vb'yi ayrı tutuyorum tabii ki... 

Sanırım daha bir çok yolla olgunlaşabilir insanlar yalnız okumamak kesinlikle olgunlaştırmaz.